زندگی ...

زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من و تو برود ...

هیچ دوره ای ...

هیچ دوره ای جای خودش نبود!
کودک بودم،
می گفتند: تا کی می خواهی کودک بمانی،بزرگ شو!
جوان شدم،
گفتند: سعی کن ،کودکِ درونت را زنده نگاه داری!!
و من 
همیشه تشنه ی کودکی ماندم.
هیچ دوره ای جای خودش نبود ...

آخرش ...

آخــرش درد دلـــت، دربـه‌درت خواهد کرد
مهره‌ی مار کسی، کور و کَرت خواهد کرد ...

#امیر_سهرابی

شاید ...

شاید 
کسی 
جایی
دعا می کند 
برف نبارد
بخاطر پاهای کوچکش ...

#س_ح_د

گلدان شمعدانی ...

هر سال همین موقع
یک شاخه از گلدان شمعدانی جدا می‌کنم
می‌گذارم‌ توی همان شیشه‌ی مربایی که اولین بار برایم آوردی‌اش
می‌گذارم تا ریشه بدواند
تا مثل همان اولی بکارم‌ و به یاد تو بزرگ‌ش کنم
گلدان را چه می‌کنم؟
هدیه می‌شود به اولین عزیزی که بگوید:
"وای, چه شمعدانی خوش رنگی" ...

یک حرف ...

یک حرف٬
یک زمستان آدم را گرم نگه می دارد...
و بعضی اوقات هم
یک حرف٬
یک عمر آدم را سرد می کند!
حرف ها چه کارها که نمی کنند!
مواظب حرف زدنمون باشیم ...

ولی افسوس ...

دلم 3 چرخه کودکیم را می خواهد...
دلم مادر بزرگم را می خواهد...
هم بازی های کودکیم را می خواهد...
و...
ولی افسوس...
دیوار زمان دیوار بلندیست و
من اینور دیوار زمان گیر کرده ام....
به ناچار به همین خواستن های الکی دل خوشم ...

س_ح_د

نیمکتی ...

گیرم 
که قطار 
برود و جا بمانیم
نیمکتی هست که 
کمی بنشینیم 
و بخندیم ...

تنهایی ...

تنهایی
خیابانی ست که هر روز قدم می زنم.
تَه ندارد لاکردار..!
#ر_ک

نگران‌ام نمیکند ...

برف نگران‌ام نمی‌کند
حصار یخ رنج‌ام نمی‌دهد
زیرا پایداری می‌کنم
گاهی با شعر و 
گاهی با عشق..
که برای گرم شدن
وسیله‌ی دیگری نیست
جز آن‌که دوستت بدارم ...

#نزار_قبانی