مهریه باران ...

باید لیلایی باشد
بگوید مهریه‌ام باران

یک ماه.. دو ماه.. سه ماه.. که باران نبارید
مرد برود تمام شهر را جمع کند، 
ببرد بیرون شهر، 
نماز باران بخوانند

مهریه‌ی لیلا
مردم شهر را با هم
شهر را با باران

و این‌ همه را با خدا آشتی دهد ...

نگذار ...

نگذار هرکسی از راه رسید با ساز دلت تمرین نوازندگی کند ...

بذار تو حال خودم باشم ...

بذار تو حال خودم باشم ، نمیتونم زورکی تو دل تو جاشم 

بذار تو حال خودم باشم ، میخوام چند روزی تنهاشم

بذار تو حال خودم باشم ، نمیخوام رویاهای تو از هم بپاشن

قشنگی صورت تو به خنده هاشن

بذار تو حال خودم باشم ، منو چن تا شمع

بذار تو حال خودم باشم ، نه نمیخوام پا شم

نمیخواد پاشه

ولی ...

باید تو رو ببینم ولی آخه چه جوری !!!

آخه چرا تو از چشای من این همه دوری ...

باغ مست و باغبان مست ...

می و میخانه مست و می کشان مست
زمین مست و زمان مست، آسمان مست
نسیم از حلقه ی زلف تو بگذشت
چمن شد مست و باغ و باغبان مست
تا زدم یک جرعه می از چشم مستت
تا گرفتم جام مدهوشی ز دستت
شد زمین مست آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست
تو زمزمه چنگ و عود منی
نغمه خفته در تار و پود منی
تو باده و جام و سبوی منی
مایه هستی و های و هوی منی
گرچه مست مستم نه می پرستم
به هر دو جهان مست عشق تو هستم
تا من چشم مست تو دیدم
ز ساغر عشقت دو جرعه چشیدم
شد زمین مست آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست ..........

هر خاطره ای ...

گم می شوم
در هر خاطره ای که ،
تو در آن پیدا می شوی ...

تو ...

“ ﺷﻤﺎ ”
ﮔﺮﭼﻪ ﻭﺍﮊﻩ ﻣﺤﺘﺮﻣﯽ ﺳﺖ
ﻭﻟﯽ
“ ﺗﻮ ” ﺷﺪﻥ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍهد

که تو داری . . . 

دوستت دارم طوری که هیچ کس این گونه دوستت نداشته و ندارد ...

کاشکی میشد ...

کاش میشد لاغر کنم خیلی لاغر… 
بیست کیلو بشم! 
ده کیلو بشم! 
نه! … … 
سنگینه براش… 
پنج کیلو شم … 
تا دوباره برم رو " پاهای مــامــانم " بخوابم …!

رحمت خدا ...

باران رحمت خدا همیشه می بارد

تقصیر ماست که کاسه هایمان را برعکس گرفته ایم!

وصفی ...

به جــز این وصفــــی از او در تب شعرم نمی گنجد:

تلاطم مو! ، غزاله پا! ، عسل گونه! ، هیاهو چشم..!