آدم ها را ...

عجب دنیایی شده است...
کوچه ها را بلد شدم...
مغازه ها را...
حتی جدول ضرب را ..
دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمی شوم...
اما گاهی میان ادم ها گم می شوم...

"ادم ها را بلد نیستم"

تکیه ...

انسان سقوط نمی‌کند
مگر به سمتی که به‌ آن تکیه کرده است ...