آرامش کوهستان ...

من عاشق کوهستانم

وقتی هوا خوبه هر هفته آرامش کوه رو به هم میزنم ...

باغ مست و باغبان مست ...

می و میخانه مست و می کشان مست
زمین مست و زمان مست، آسمان مست
نسیم از حلقه ی زلف تو بگذشت
چمن شد مست و باغ و باغبان مست
تا زدم یک جرعه می از چشم مستت
تا گرفتم جام مدهوشی ز دستت
شد زمین مست آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست
تو زمزمه چنگ و عود منی
نغمه خفته در تار و پود منی
تو باده و جام و سبوی منی
مایه هستی و های و هوی منی
گرچه مست مستم نه می پرستم
به هر دو جهان مست عشق تو هستم
تا من چشم مست تو دیدم
ز ساغر عشقت دو جرعه چشیدم
شد زمین مست آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست ..........

هر خاطره ای ...

گم می شوم
در هر خاطره ای که ،
تو در آن پیدا می شوی ...

تو ...

“ ﺷﻤﺎ ”
ﮔﺮﭼﻪ ﻭﺍﮊﻩ ﻣﺤﺘﺮﻣﯽ ﺳﺖ
ﻭﻟﯽ
“ ﺗﻮ ” ﺷﺪﻥ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍهد

که تو داری . . . 

دوستت دارم طوری که هیچ کس این گونه دوستت نداشته و ندارد ...

کاشکی میشد ...

کاش میشد لاغر کنم خیلی لاغر… 
بیست کیلو بشم! 
ده کیلو بشم! 
نه! … … 
سنگینه براش… 
پنج کیلو شم … 
تا دوباره برم رو " پاهای مــامــانم " بخوابم …!

رحمت خدا ...

باران رحمت خدا همیشه می بارد

تقصیر ماست که کاسه هایمان را برعکس گرفته ایم!

وصفی ...

به جــز این وصفــــی از او در تب شعرم نمی گنجد:

تلاطم مو! ، غزاله پا! ، عسل گونه! ، هیاهو چشم..!

همچون چای ...

زندگی مثل یک استکان چــــــای است!

به ندرت پیش می آید که

هم رنگش درست باشد..

هم طعمش و هم داغیش

امـــــا هیچ لذتی با آن برابر نیست …

با عشق ...

زندگی" باغی " است ؛

که

با عشق" باقی " است.

" مشغول دل " باش ؛ نه " دل مشغول "

بدان اگر " فرهاد" باشی ؛ همه چیز " شیرین " است.

خداست ...

آن که بی باده کند جان مرا مست "خداست"

همه ی عمر برندارم سر از این خمار مستی

که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی ...