هر صبح که از خواب برمیخیزم ؛ این نکته را به خود گوشزد میکنم که: " حالا که هستم " باید بتوانم دلی را امید ، لبی را خنده ، دستی را گرمی ، سری را نوازش و یا چشمی را آرامش ببخشم ... اگر نبودم چه میشد؟!
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
" حالا که هستم " باید بتوانم
دلی را امید ، لبی را خنده ، دستی را گرمی ، سری را نوازش و یا چشمی را آرامش ببخشم ...
اگر نبودم چه میشد؟!