دلم برای حضور غیاب مدرسه تنگ شده
انگار برای یکی مهم بود که ما باشیم یا نباشیم ...
سیمرغ ...
دل آرام ...
یک لحظه آرامش ...
منوی بلاگ
طبقه بندی موضوعی
-
دل آرام ...
(۸۸) -
فصل زندگی ...
(۱۲۴) -
گذشت ...
(۱۰) -
باران ...
(۱۲) -
سرزمین عشق ...
(۸۸) -
عاشقانه ...
(۱۰۸) -
آرامش
(۸۲) -
ایمان ...
(۷۲) -
آدم برفی ...
(۸) -
انسانها ...
(۱۲۷) -
فقر...
(۱۳) -
عقل نوشته ...
(۱۲۷) -
خیالت ...
(۲۷) -
تنهایی ...
(۶۵) -
دوستی ...
(۷۱) -
عشق ...
(۱۱۳) -
پرندگان ...
(۷) -
دلی شکسته ...
(۲۲) -
کودکی ...
(۲۶)
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۳۹۳ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۸)
- اسفند ۱۳۹۲ (۴)
- بهمن ۱۳۹۲ (۵۴)
- دی ۱۳۹۲ (۱۸۴)
آخرین مطالب
دوستان
پاسخ:
بله بانو :)
جسارت به فرهنگیان عزیزمون نشه ولی این یک داستان آموزنده اس :
ﻣﻌﻠﻢ سر کلاس فارسی ﺍﺳﻢ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ کرﺩ. ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﭘﺎی ﺗﺨﺘﻪ ﺭﻓﺖ. ﻣﻌﻠم گفت: ﺷﻌﺮ بنی ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ.
ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﺷﺮﻭﻉ کرﺩ:
بنی ﺁﺩﻡ ﺍﻋﻀﺎی یکدیگرﻧﺪ که ﺩﺭ ﺁﻓﺮینش ﺯ یک ﮔﻮﻫﺮﻧﺪ
ﭼﻮ ﻋﻀﻮی ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺩﮔﺮ ﻋﻀﻮﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻗﺮﺍﺭ
ﺑﻪ ﺍینجا که ﺭسید ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ. ﻣﻌﻠﻢ ﮔﻔﺖ: بقیه ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ!
ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﮔﻔﺖ: یادم نمی آید. ﻣﻌﻠﻢ ﮔﻔﺖ: یعنی چی؟ این ﺷﻌﺮ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺘﻮﺍنستی ﺣﻔﻆ کنی؟!
ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﮔﻔﺖ: ﺁخه مشکل ﺩﺍﺷﺘﻢ. ﻣﺎﺩﺭﻡ مریض ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻮﺷﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ، ﭘﺪﺭﻡ ﺳﺨﺖ کار می کند ﺍﻣﺎ ﻣﺨﺎﺭﺝ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﺎﻻﺳﺖ، ﻣﻦ باید کارهای ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻫﻢ ﻭ ﻫﻮﺍی ﺧﻮﺍﻫﺮ برادرهایم ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ، ببخشید.
ﻣﻌﻠﻢ ﮔﻔﺖ: «ببخشید! همین؟! مشکل ﺩﺍﺭی که ﺩﺍﺭی، باید ﺷﻌﺮ ﺭﻭ ﺣﻔﻆ می کردی. مشکلات ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺮﺑﻮﻁ نمیشه!»
ﺩﺭ این ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﮔﻔﺖ:
تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی ...
علت نبودنت موجه هم باشه :)